18 წლამდე ორჯერ დანიშნული, თუმცა ორივეჯერ გამარჯვებული
ჩინარა პირველად 14 წლის ასაკში, მერე კი 17 წლის
ასაკში დაინიშნა. სახელმწიფო სტრუქტურებს ნდობა გამოუხცადა, რის
შედეგად დღეს ქართულს ფლობს, სასურველ ადგილას მუშაობს და საყვარელი
პროფესიის დაუფლებისთვის ემზადება.
„ბრძოლა იყო ჩემი. მე მხოლოდ და მხოლოდ ვენდე სახელმწიფოს. ისინი დამპირდნენ, რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა. მართლაც ასე მოხდა. 9 თვეა, ძალიან კარგად ვცხოვრობ. ხელფასი მაქვს, ოჯახსაც ვეხმარები. დღეს კი ერთადერთი სურვილი მაქვს: მამაჩემის ციხიდან გამოსვლა“, - ამბობს ჩინარა.
18 წლის ჩინარა თეთრიწყაროელია. ის პირველად დაინიშნა 14 წლის ასაკში ოჯახის გადაწყვეტილებით მისთვის უცნობ ადამიანზე. როგორც თვითონ ჰყვება, ორ წელიწადში ოჯახები ქორწილის გამართვას გეგმავდნენ, რაც იმას ნიშნავდა, რომ ჩინარა არასასურველ ადამიანს გაჰყვებოდა. ეს ყველაფერი მისი სურვილის გარეშეხდებოდა. ოჯახში, მიუხედავად უარის თქმისა, მას არავინ უსმენდა. ჩინარას მხოლოდ და მხოლოდ ერთი გამოსავალი ჰქონდა.
„დახმარება ჩემს მასწავლებელს და ჩვენი რაიონის ჟურნალისტს ვთხოვე. მათ სახალხო დამცველის აპარატთან დამაკავშირეს. მივმართე და შედეგად მამაჩემმა დოკუმენტს მოაწერა ხელი, სადაც დაეთანხმა იმას, რომ 18 წლამდე არ იქნებოდა ჩემი ქორწილი“, - ჰყვება ჩინარა.
ჩინარას თქმით, იმ ხმაურიანი ამბის მერე მან ნიშნობაგააუქმა. როდესაც ფიქრობდა, რომ თავისუფალია და მშვიდად იცხოვრებდა, მას სულ მალევე უფრო დიდი ბრძოლა მოუწია. ჩინარა მეორედ იგივე ადამიანზე მისი სურვილის გარეშე დანიშნეს. ოჯახმა ქორწილის დღე მის დაბადების დღემდე ორი კვირით ადრე დანიშნა, რაც მის იძლებით გათხოვებას 17 წლის ასაკში ნიშნავდა.
„ჯერ 18 წლის არ ვიყავი, ძალიან მეშინოდა, არ მინდოდა გათხოვება. გადავწყვიტე, მეორედ მეთხოვა დახმარება. ამჯერად თავშესაფარში გადამიყვანეს, მამაჩემი კი, ხელმოწერილი დოკუმენტზე დაწერილის შესაბამისად დაპირების არშესრულების გამო დაიჭირეს“.
„მე, რა თქმა უნდა, ეს ფაქტი არ მიხარია, მაგრამ სხვა გამოსავალი არ მქონდა. უბედურად ვერ ვიცხოვრებდი. სახელმწიფო უწყებების დახმარებით დღემდე მოვედი. გავიზარდე, ბევრი ახალი ცოდნა, გამოცდილება შევიძინე, მსოფლმხედველობა შემეცვალა. ვიზაჟი ვისწავლე. თავშესაფრის ფინანსური მხარდაჯერით გავიარე ქართული და ინგლისური ენების კურსები და დღეს დამოუკიდებლად ვდგავარ ფეხზე“,-ამბობს ჩინარა.
ჩინარა უკვე 9 თვეა, სახელმწიფო უწყებების მხარდაჯერით კერძო თავშესაფარში ცხოვრობს. ის ასევე მუშაობს და უნდა, რომ პოლიციელი გახდეს. დარწმუნებულია, რომ სწავლის დამთავრების შემდეგ უკეთესად იცხოვრებს. დღეს მას ოჯახთან ძალიან კარგი ურთიერთობა აქვს და მამამისის ციხედან გამოსვლას ელოდება.
„ბრძოლა იყო ჩემი. მე მხოლოდ და მხოლოდ ვენდე სახელმწიფოს. ისინი დამპირდნენ, რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა. მართლაც ასე მოხდა. 9 თვეა, ძალიან კარგად ვცხოვრობ. ხელფასი მაქვს, ოჯახსაც ვეხმარები. დღეს კი ერთადერთი სურვილი მაქვს: მამაჩემის ციხიდან გამოსვლა“, - ამბობს ჩინარა.
18 წლის ჩინარა თეთრიწყაროელია. ის პირველად დაინიშნა 14 წლის ასაკში ოჯახის გადაწყვეტილებით მისთვის უცნობ ადამიანზე. როგორც თვითონ ჰყვება, ორ წელიწადში ოჯახები ქორწილის გამართვას გეგმავდნენ, რაც იმას ნიშნავდა, რომ ჩინარა არასასურველ ადამიანს გაჰყვებოდა. ეს ყველაფერი მისი სურვილის გარეშეხდებოდა. ოჯახში, მიუხედავად უარის თქმისა, მას არავინ უსმენდა. ჩინარას მხოლოდ და მხოლოდ ერთი გამოსავალი ჰქონდა.
„დახმარება ჩემს მასწავლებელს და ჩვენი რაიონის ჟურნალისტს ვთხოვე. მათ სახალხო დამცველის აპარატთან დამაკავშირეს. მივმართე და შედეგად მამაჩემმა დოკუმენტს მოაწერა ხელი, სადაც დაეთანხმა იმას, რომ 18 წლამდე არ იქნებოდა ჩემი ქორწილი“, - ჰყვება ჩინარა.
ჩინარას თქმით, იმ ხმაურიანი ამბის მერე მან ნიშნობაგააუქმა. როდესაც ფიქრობდა, რომ თავისუფალია და მშვიდად იცხოვრებდა, მას სულ მალევე უფრო დიდი ბრძოლა მოუწია. ჩინარა მეორედ იგივე ადამიანზე მისი სურვილის გარეშე დანიშნეს. ოჯახმა ქორწილის დღე მის დაბადების დღემდე ორი კვირით ადრე დანიშნა, რაც მის იძლებით გათხოვებას 17 წლის ასაკში ნიშნავდა.
„ჯერ 18 წლის არ ვიყავი, ძალიან მეშინოდა, არ მინდოდა გათხოვება. გადავწყვიტე, მეორედ მეთხოვა დახმარება. ამჯერად თავშესაფარში გადამიყვანეს, მამაჩემი კი, ხელმოწერილი დოკუმენტზე დაწერილის შესაბამისად დაპირების არშესრულების გამო დაიჭირეს“.
„მე, რა თქმა უნდა, ეს ფაქტი არ მიხარია, მაგრამ სხვა გამოსავალი არ მქონდა. უბედურად ვერ ვიცხოვრებდი. სახელმწიფო უწყებების დახმარებით დღემდე მოვედი. გავიზარდე, ბევრი ახალი ცოდნა, გამოცდილება შევიძინე, მსოფლმხედველობა შემეცვალა. ვიზაჟი ვისწავლე. თავშესაფრის ფინანსური მხარდაჯერით გავიარე ქართული და ინგლისური ენების კურსები და დღეს დამოუკიდებლად ვდგავარ ფეხზე“,-ამბობს ჩინარა.
ჩინარა უკვე 9 თვეა, სახელმწიფო უწყებების მხარდაჯერით კერძო თავშესაფარში ცხოვრობს. ის ასევე მუშაობს და უნდა, რომ პოლიციელი გახდეს. დარწმუნებულია, რომ სწავლის დამთავრების შემდეგ უკეთესად იცხოვრებს. დღეს მას ოჯახთან ძალიან კარგი ურთიერთობა აქვს და მამამისის ციხედან გამოსვლას ელოდება.
წყარო - ფანჯარა
შალალა ამირჯანოვა
მსგავსი სიახლეები
ჩვენ შესახებ
ორგანიზაციის ძირითადი მიზანია მარნეულის მუნიციპალიტეტში მედია პლათპორმის მეშვეობით მისცეს მოსახლეობას (თემს) საშუალება ისარგებლოს უფლებით იყოს ინფორმირებული და გააძლიეროს სამოქალაქო სექტორი და მისცეს საშუალება თემს იყოს აქტიურად ჩართული გადაწყვეტილების მიღების პროცესებში.
საკონტაქტო ინფორმაცია
mobile: +995 557 99 44 15
ელ. ფოსტა: marneulifm@gmail.com
მოცემული ვებ გვერდი „ჯუმლას" ძრავზე შექმნილი უნივერსალური კონტენტის მენეჯმენტის სისტემის (CMS) ნაწილია. ის USAID-ის მიერ დაფინანსებული პროგრამის "მედია გამჭვირვალე და ანგარიშვალდებული მმართველობისთვის" (M-TAG) მეშვეობით შეიქმნა, რომელსაც „კვლევისა და გაცვლების საერთაშორისო საბჭო" (IREX) ახორციელებს. ამ ვებ საიტზე გამოქვეყნებული კონტენტი მთლიანად ავტორების პასუხისმგებლობაა და ის არ გამოხატავს USAID-ისა და IREX-ის პოზიციას.
This web page is part of Joomla based universal CMS system, which was developed through the USAID funded Media for Transparent and Accountable Governance (MTAG) program, implemented by IREX. The content provided through this web-site is the sole responsibility of the authors and does not reflect the position of USAID or IREX.
