Son günlər Marneuli şəhərində və kəndlərində keçirilən etiraz
aksiyaları təkcə infrastruktur problemləri ilə məhdudlaşmır. Yerli
sakinlərin fikrincə, bu aksiyalar illər ərzində yığılıb qalmış
narazılığın, boğulmuş səslərin və cavabsız qalmış ümidlərin
nəticəsidir.
“
Müəyyən yollar, içməli su, ədalət tələb olunur. Amma ən
vacibi – xalq özünə dəyər verilməsini istəyir!” – deyə
partiya “Lelo Gürcüstan üçün”ün üzvü Aqil Mustafayev
sosial
şəbəkədə yazır.
Onun sözlərinə görə, hazırkı yerli hakimiyyətin büdcəsi 70 milyon
lariyə qədər artıb – bu isə Marneuli tarixində bəlkə də ən yüksək
göstəricidir. Lakin Mustafayev hesab edir ki, bu vəsaitin insanlar
üçün real faydası hələ də görünmür.
“
Şəhərin daxili yolları bərbad vəziyyətdədir. Avtomobillər
çuxurlardan keçə bilmir, piyadalar isə toz-torpağın içində hərəkət
edirlər. Kanalizasiya sistemi illər əvvəl başlayıb, amma bu günə
qədər tam başa çatdırılmayıb. Yağış yağan kimi küçələr gölə
çevrilir, çirkab suların küçələrə axması artıq adi hal alıb”,
– deyə o qeyd edir.
Aqil Mustafayev bildirir ki, şəhər mərkəzində nəqliyyat sıxlığı
gündən-günə artır və artıq bu kiçik şəhər üçün ciddi problemə
çevrilib. Kəndlərdə isə yol və ictimai nəqliyyatın yoxluğu
insanları şəhərdən təcrid edir.
“
Bu qədər büdcə ilə niyə bu qədər problem hələ də
qalır?” – deyə o sual edir.
Mustafayev yerli bələdiyyə deputatlarını da tənqid edir. Onun
sözlərinə görə, onların əksəriyyəti nəinki problemləri həll etmir,
hətta səsləndirməyə də cəsarət etmir.
“
Onlar xalqın deyil, rəhbərliyin göstərişlərinə əməl
edirlər. Onların susqunluğu bizim səsimizin boğulması deməkdir”,
– deyə o yazır.
Mustafayev şəffaflıq və ictimai nəzarətin olmamasından da danışır.
Onun fikrincə, qərarlar qapalı otaqlarda, gizli razılaşmalarla
qəbul edilir və cəmiyyətə bu proseslər məlum olmur.
“
Alternativ səslər ya susdurulur, ya da gözdən salınır. Bu
sistem xalqın deyil, hakimiyyətin maraqlarını qoruyur”, –
deyə o vurğulayır.
Sonda isə Aqil Mustafayev vətəndaşlara müraciət edərək qeyd edir
ki, əgər eyni sistemi dəstəkləməyə davam edirlərsə, sonra
eşidilmədiklərindən də şikayət etməməlidirlər:
“Əvvəlcə özümüzü dinləməliyik. Bizə dəyər verməyənlərə səs verərək
gələcəyimizi əlimizdən alırıq.”